Zondag 4 juni Durban Corbières - Thuir 74km

Dank voor alle support, Ingrid, Ina, Marian, Els, Henny en alle anderen.
Voor de tweede keer tijdens onze tocht begint het aan het eind van de middag te regenen, net als we binnen zijn bij onze B&B......timing.!
Vanmorgen om 9 uur vertrokken na een zeer uitgebreid ontbijt vanuit onze super B&B.
Zoals onze gastvrouw al gezegd, was de was helemaal droog!
Het is frisjes buiten, goed afgekoeld na de regen van gisteren en er staat een behoorlijke wind. Dus de jasjes erbij aan. We beginnen vandaag meteen goed met de Col Extrême, hoewel het grootste deel best meeviel. Doordat zo'n col met allerlei bochten de berg opgaat, heb je de wind ook van alle kanten, dan weer mee en dan weer tegen, steeds verrassend. Het is eerste Pinksterdag en we vragen ons af of de winkels open zijn voor brood, fruit en drinken. We hoeven ons geen zorgen te maken, hier werkt men gewoon door, dus de bakker etc. is gewoon open. In het eerste dorpje, waar eindelijk ook iets te beleven is, drinken we koffie en doen de noodzakelijke boodschappen. Het valt ons op dat je hier in de dorpjes amper mensen ziet. Gisteren, zaterdag, zagen we ook al weinig mensen. Het lijkt hier compleet uitgestorven. Alleen zijn er overal wél blaffende honden. De eerste begint en als een estafette gaat het blaffen van hond tot hond door het hele dorp met ons mee. Onderweg spreekt een Nederlandse fietser ons nog aan, hij maakt een nog veel langere tocht dan wij. Via Sevilla en dan weer langs de Franse westkust naar Nederland en dan nog een rondje Engeland.!!!
Het weer wordt steeds beter en de jasjes gaan uit. We rijden het wijn gebied van de Côte de Roussillon binnen. Op elke vierkante meter staan druivenranken. Ook staat er vermeld dat we het gebied van de Catharen hebben bereikt. De natuur wordt steeds woester en ruiger. De bergen hier zijn niet te vergelijken met Oostenrijk of de Frans/Zwitserse Alpen. We rijden door een heel breed komvormig dal, omringd aan alle kanten door best hoge bergen. Ik vraag me af welke kant we nu weer op mogen/ moeten. Dit keer is het Col de L'Arque, we gaan van ca50 m. naar uiteindelijk 523m. over 7 km. Best pittig, maar het uitzicht is adembenemend mooi. Hoge kale rots formaties met in de verte zelfs nog besneeuwde berghellingen. Intussen zijn we het bord gepasseerd dat we officieel de Pyrineeën hebben bereikt. Dat geeft toch wel een speciaal gevoel, de krasse knarren uit MM doen het toch maar even, ik ben trots op ons zelf. Het lijkt of de weg en de bergen er alleen vooor ons zijn neergelegd, we zien bijna geen andere mensen. Af en toe een groepje motoren en wat wielrenners en heel af en toe een auto. Door om de km. ff de omgeving te bewonderen, c.q. een rustmoment te nemen, komen we prima boven. In Estagel begint eigenlijk ook Catalonië, het is weliswaar nog wel Frankrijk, maar je ziet hier wel fanatiek de rood-geel gestreepte vlaggen op de verkeersborden en bij de huizen geschilderd. Ook worden alle plaatsnamen tweetalig aangegeven, net Friesland, ha ha. Van Estagel gaan we via Bélesta met een grote lange afdaling richting Thuir, ons eindstation voor vandaag. We hebben vanochtend meteen een B&B besproken, omdat het Pinksteren is. Achteraf blijkt het een super chique adres te zijn, we genieten ervan, helemaal nu het buiten hoost van de regen. Vandaag troffen we een paar keer het Nederlandse echtpaar van de vorige dagen. Zij wilden vandaag naar de camping... ik hoop dat ze zich bedacht hebben. Het is geen weer.
Intussen hebben de wijngaarden plaats gemaakt voor boomgaarden met fruitbomen, vooral perzik-en abrikozenbomen. Onderweg een heerlijke bak verse abrikozen gekocht. De bergformaties zijn heel apart, kaal en ruig maar vandaag bij Ile du Tête een bijzonder natuurfenomeen gezien. Allemaal witte bergpieken die samen een soort kasteel leken te vormen met kantelen en torens. Het leek een beetje op de rood stenen pieken in de dolomieten in de buurt van Merano. Tegen vier uur waren we bij onze B&B.
Zoals het zich laat aanzien en het valt morgen niet tegen (nog wel morgen de "koninginnerit" door de Pyreneeën, 10% en 8% te nemen) zouden we dinsdagavond Girona kunnen bereiken. We hebben nog zo'n 160 km. te gaan. Maar woensdag is ook prima hoor. We zullen zien, we ruiken de stal en dat geeft extra energie. Dan nog een paar dagen vakantie in Barcelona, zonder fiets, en zaterdag vliegen we weer terug.